گرافیت معمولاً به‌عنوان عامل کربن‌کننده در فرآیند فولادسازی استفاده می‌شود، جایی که برای افزایش محتوای کربن آن به فلز مذاب اضافه می‌شود.این فرآیند که به عنوان کربوریزاسیون یا کربنیزاسیون شناخته می شود، برای تولید فولاد با کیفیت بالا با خواص مکانیکی مطلوب مانند سختی و مقاومت در برابر سایش ضروری است.
در حین کربورسازی، گرافیت با آهن موجود در فلز مذاب واکنش داده و کاربیدهای آهن را تشکیل می دهد که باعث افزایش محتوای کربن فولاد می شود.مقدار گرافیت افزوده شده به فلز مذاب به محتوای کربن مورد نظر فولاد بستگی دارد و مقادیر بیشتر گرافیت منجر به محتوای کربن بیشتر می شود.
گرافیت به دلیل محتوای کربن بالا، انتخاب محبوبی برای کربورسازی است که آن را به یک عامل کربن‌کننده مؤثر تبدیل می‌کند.همچنین نسبتاً ارزان و در دسترس است.با این حال، استفاده از گرافیت با کیفیت بالا در فرآیند فولادسازی برای اطمینان از نتایج ثابت و اجتناب از ناخالصی هایی که می تواند بر کیفیت فولاد تأثیر منفی بگذارد، مهم است.
گرافیت علاوه بر استفاده به عنوان یک عامل کربوهیدرات، کاربردهای بسیار دیگری نیز در صنعت فولاد دارد، از جمله به عنوان روان کننده و به عنوان جزئی از مواد نسوز مورد استفاده در کاربردهای با دمای بالا.